tag:blogger.com,1999:blog-337314352024-03-10T21:13:36.022+02:00مملكـة واحدة من الشعـبوآفتي قلبي وجسدي.. فكيف أنجو؟مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.comBlogger189125tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-84098628491390256442012-06-20T20:15:00.004+02:002012-06-20T20:17:14.770+02:00<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz6gINkU4QRBQY4e4w4b04iXMVUWg5gYDiyv9UPq4i6IluCK4uFSY4miAbEQxjPve0Kc0umrJAmZR79e0wK_kbtDzeYhMEk8I-9n81RTu-CuYbNUcnVFwhMnSi8KenZbl8Yig4Fw/s1600/malakapoems.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz6gINkU4QRBQY4e4w4b04iXMVUWg5gYDiyv9UPq4i6IluCK4uFSY4miAbEQxjPve0Kc0umrJAmZR79e0wK_kbtDzeYhMEk8I-9n81RTu-CuYbNUcnVFwhMnSi8KenZbl8Yig4Fw/s320/malakapoems.jpg" width="306" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">في الأهرام الصادر السبت 16 يونيو 2012</td></tr>
</tbody></table>
<br />مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-75152756218072901762012-05-21T17:45:00.000+02:002012-05-21T17:45:18.360+02:00كيف تعلمت أن أحب الشرفات الدائرية<br />
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>المربعات حادة جدًا<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>مثلي،<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>أما الدوائر فتحضن بعضها بالفطرة..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>ليس من حرج على هؤلاء<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>الذين يعيشون في شرفات ليست دائرية،<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>أو حتى هؤلاء الذين لا يملكون شرفة بالأساس..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>الدوائر كلها دافئة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>الدوائر احتمال لا نهائي<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>حتى لو كانت مجرد «نصف»..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>الشرفة نصف الدائرة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>نصف برتقالة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>أو على أفضل الأحوال الاقتصادية،<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>نصف بطيخة..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>عندما أقف في منتصف الدائرة تماما<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>أكون في أقرب نقطة للسماء<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>وللشارع الصاخب..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>لا أحب الوقوف على قدم المساواة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>على مسافة واحدة من العالم..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>في الشرفات المستطيلة أو المربعة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>لا أحب مساواة «الخارج» بالواقعي<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>لهذا - مثلا- أعشق الأسبلة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>وقبلة المسجد المزخرفة<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>وجلوسنا متجاورين على كنبة دائرية<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>تبتلعنا في أعمق نقطة منها،<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>وتضم علينا في النهاية<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;"><b>بأطرافها الخارجة..<o:p></o:p></b></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;">شرفة دائرية صغيرة</b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 21px;">...</b><b style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 21px;">ليس أكثر</b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 21px;"><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMWBHbEtMAipZvVHT58vS64hI0VQMwgi3crxCyO9WMsAi-qEDFHFwpKkeqZJpWBqQqGee6Jgp2dQ-MLfUo8JEQr-K8_nvXIe99OU2FDqdWaBR3fe7a_7W2At2q15qK4F8_OgyQoQ/s1600/tumblr_m2foofRCQl1qhij0y.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMWBHbEtMAipZvVHT58vS64hI0VQMwgi3crxCyO9WMsAi-qEDFHFwpKkeqZJpWBqQqGee6Jgp2dQ-MLfUo8JEQr-K8_nvXIe99OU2FDqdWaBR3fe7a_7W2At2q15qK4F8_OgyQoQ/s320/tumblr_m2foofRCQl1qhij0y.jpg" width="239" /></a></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"><span style="font-size: 21px;"><b><br /></b></span></span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-34823602616682230332012-05-07T22:25:00.001+02:002012-05-07T22:27:58.744+02:00أنت روح العالم<br />
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">ما الذي يوحِّد هذا الخليطَ المرعبَ من الأشلاءِ والأحلام، من الموتِ
والحياة، طموح الحياة في أن يحيا البشر بكامل إنسانيتهم، أحرارًا يمتلكون شمس
نهارهم، كما يمتلكون مصيرهم.<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">يقف الإنسان اليوم على حافةِ الجنون في هذه المنطقة بالذات، يقف على حافة
انفجاره، محتشدًا بغضبٍ لا حدودَ له وهو يراقب ظلامَ الغطرسة يفترس روحه وجسده
ويتسلى به ببطءٍ دام، يكفي أن يراقب المرءُ نفسه، شاعرًا كان أم فنانًا أم بائع
خضار، قليلا وهو يتتبع فصولَ مأساته الزاحفة، حين يشاهد الأخبار، أخبار المذبحة
المستمرة هنا وهناك.. يكفي ذلك ليرى نفسه فيما بعد، ودون أن يدري، ذاهبًا لتفقد
أطفاله واستدعاء وجوه أحبته وأصدقائه وأسماء الكتبِ التي يود أن يقرأها والشوارع
التي تمنى أن يسير فيها والمدن التي أحبها قبل أن يراها.<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">روح العالم أين تتجسد الآن؟ أين تسكن؟ وكيف تستطيع اليوم الحفاظَ على
براءتها في زمن القتل على الهواء مباشرة، والحفاظ على ارتفاعها في زمن الطائراتِ
العمودية التي تصر على أن تسوي كل شيء بالحضيض، لا بالأرض؟ أين يمكن أن تتوارى هذه
الروح القابضة على سحر جمالها، جمرةً، في زمن طائرات الشبحِ الخفية؟ وكأن العالم
كان بحاجة لشياطين جدد بأرديتهم الفضفاضةِ السوداء.<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">روح العالم أين يمكن أن تتجول اليوم في زمن اصطياد الأجنةِ على الحواجز
العسكرية والحدود المغلقة التي تحوّل حليب الأطفال إلى هدف استراتيجي لدبابات
ميركافا وصواريخ توما هوك واليورانيوم المنضب وغير المنضب.<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">روح العالم أين هي اليوم في زمن محاكم التفتيشِ الجديدة، في العصور التي
نعيش، في العصور التي نموت، العصور الأكثر حلكةً في تاريخِ البشر، العصور العار،
عصور القتل الجماعي على الهوية والدين ولون العيون، عصور العنصرية التي تتقدم
لاقتياد شعوب بأكملها ودول بأكملها وتحويلها إلى مزارع عبيد يعمل فيها البشر مقابل
الحصول على رائحةِ طعامهم لا أكثر؟<br /></span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;"><span style="color: #38761d;">إبراهيم نصر الله</span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;"><span style="color: #38761d;">السيرة الطائرة</span></span></div>
<b><o:p></o:p></b>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-11677141909743584362012-04-16T19:58:00.000+02:002012-04-16T19:58:25.812+02:00بعيدًا عن الثورة التي خربت البلد<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">أنت لا تشعر بكل هذا
الغضب والعجز عندما تُسرق إلا لأنك تجد نفسك أمام الظلم مجسدًا. أسئلة كثيرة
تراودك، لماذا أنا، أهمها، وقيمة ما يسرق منك ترتفع فجأة ليصبح أهم شيء امتلكته في
العالم. ستظل تفكر كثيرًا في روتين حياتك الذي غيرته مرة فتعرضت للسرقة، وتجلد
نفسك لأنك لم تكن حريصًا، لأنك ظننت أن كل تلك الأشياء «تحدث للآخرين فقط»، لأنك
سرت في شارع بعينه في لحظة بعينها فكنت ضحية ملائمة لنشال على موتوسيكل.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">في قسم الشرطة يواجهك
الغضب النقي، نفس المبنى كانت النيران تطقطق فيه منذ عام أو أكثر، وكان المشهد
مبهرًا، رغم كآبته كان محررًا لروحك، أنت الذي لم تضرب على يد شرطي، أو تسمع
سبابًا لأمك من أحد الضباط إلا عند مرورك أمام موكب فلاديمير بوتين بالقرب من
كوبري الجامعة.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">تقسم لنفسك أنك ستكون
مهذبًا وأنت تحكي تفاصيل السرقة، ستقلل نظرة الازدراء التي تأكل وجهك، وستحاول أن
تحتفظ بنبرة صوتك محايدة من أجل «مصلحتك أولا»، ومن انفعالات المخبر الأول الذي
سألك ما الذي حدث تدرك أنك فاشل تماما فيما عزمت عليه.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">تحكي القصة ست أو عشر
مرات، كل «من دب ودب» يسألك وكأنه سيأتي لك بما سرق منك حالا. تود لو تقول لكل
منهم أنك تفهم، وتعلم جيدًا ما الذي يفعلونه، أو بالأحرى لا يفعلونه، هنا، تود لو
تخبرهم أنك لم تأتِ لأمل كاذب في أن يكونوا شرفاء فيقومون بعملهم ويعيدون ما سرق،
بل لأنك تحاول أن ترضي ضميرك فقط.. سرقة، بلاغ، ولننس جميعًا الأمر برمته، كما نسي
من قبله كل شيء.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">الضابط الوسيم يستقبلك
في إحدى الطرقات، يقول لأحد المخبرين «مكتب رئيس المباحث»، وما من مبرر حقيقي
لذلك، ففي كل الأحوال سيحيلك رئيس المباحث للضابط نفسه، ثم لكاتب المحضر. غرفة
رئيس المباحث بازخة للغاية، سجاد فاخر، ستائر، معطر جو وفواحة على شكل تحفة، شاشة
مسطحة، أنتريه حديث.. وخلف المكتب الماهوجني يجلس كائن متهدل اسمه رئيس المباحث.
يتفصحك البيه بنوع من "معاينة البضاعة"، ثم يقول لنفس المخبر الذي أتى
بك إليه "رجعه للظابط".</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">متى تحولت لما يشبه
المتهم؟ العناكب معششة بوقاحة في كل مكان، رغم أن تجديد القسم لم يمر عليه أكثر من
شهور، «الأهالي»، يفسر لك الضابط سبب تجديد القسم بعد حرقه يوم 28 يناير، في الوقت
الذي مازال فيه قسم السيدة زينب مثلا على عروشه لم يمسسه أحد من يومها.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">غرفة الضابط أقل بزخًا
من غرفة رئيس المباحث، تحوي فراشًا مهندمًا، تلفزيون يعرض فيلم «الديكتاتور» وستائر
متسخة وسجادة أكثر اتساخا وكنبة أنتريه واحدة، ومكتب ماهوجني مطعم بنحاس صديء.
ينظر الضابط لك ويبتسم.. يعامل الجميع بلطف، حتى صبي القهوة المجاورة للقسم الذي
أتى خصيصًا لأن «والله لازم تشرب حاجة، هو لو احنا عملنا كمين تحت بيتك مش هتنزل
لنا الشاي يعني؟».. رضيت بالشاي لأنك تعرف أنه لولاه، ما كان للضابط أن يجد أيا ما
كان ليقوله لك.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">يدخل ضابط آخر، يلقي
نظرة سريعة عليك، ويبدأ دون مقدمات في فرد سجادة صلاة ويصلي. أنت تعرف منذ زمن أن
معظم المخبرين لديهم زبيبة صلاة واضحة طبعًا، وكأن هناك علاقة مريبة بينهم وبين
الرب، أو علاقة بين الشكل العام لضابط مسلم وبين المجتمع، وهي علاقة تفترض أنه لا
مشكلة إطلاقا في تعارض الانتهاك مع الدين.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">يبدأ الضابط الأول في
تخفيف ألمك العاطفي، بالتدريج تختفي وعود عرض صور لمسجلين الخطر والتعرف على
السارق ليحل محلها «فداك»، و«الحمد لله إنها جت على أد كدة». يشرع في سرد حوادث
نشل تعرضت فيها نساء لاعتداء بالمطواة، أو سقطت على الأرض فانكسر أنفها وعادت
السلسلة الذهبية المسروقة إليها ولكن «بعد إيه». يغلي رأسك، تقول بحدة مقننة «كان
ممكن تتواجدوا في المكان، مش أول مرة حد يتسرق هناك».. يسوق مبررات واهية، أهمها
«الثورة» وما فعلته بهم، بالهيبة وصور المسجلين التي احترقت، يحكي لك أساطير عن
ذكاء النشالين، وتخطيطهم لسرقتهم قبلها بوقت كاف وطبقا لجغرافيا المكان. الخلاصة
التي يريدك أن تصل إليها: الثورة فعلا خربت البلد، الأمناء والمخبرين مجموعة من
السذج الغلبانين، النشالين والسارقين خارقي الذكاء، ربما أكثر من جورج كلوني في
أوشينز 11، والسلسلة المسروقة لن تعود فاحمد ربنا.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">يدخل فجأة مخبر وبيده
طفل مقطع الملابس يبكي ويكرر دون توقف «والنبي ماتضربني»، يتوتر الجو، يطلب الضابط
منك أن تذهب مع الصول - أيا كان اسمه لكن لديه زبيبة أيضا- لكتابة المحضر الذي لا
يدخل في نطاقهم الجغرافي «لكن عشان خاطرك مش هيكسفوك»، بمجرد خروجك من حجرة
الضابط، ينغلق الباب بعنف وتسمع الطفل يكرر بشكل جنوني سريع «والنبي ما تضربوني»،
بينما صوت الأقلام المرزوعة على وجهه يلف المكان.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">كاتب المحضر لا ينسى أن
يأتي بكوب الشاي الذي تركته كما هو في غرفة الضابط، يسألك عن مواصفات السلسلة
المسروقة، لكنه الصادق الوحيد الذي يخبرك ببساطة «مش هترجع طبعًا». خلف الكاتب
تقبع مجلدات: سجل المخدرات، سجل الجثث المجهولة من.. إلى، سجل القتل، سجل النشل (3
مجلدات ضخمة)، سجل السرقة (مجلد للسيارات وآخر للمنازل)، سجل فرض السيطرة- البلطجة
(4 مجلدات)، سجل الأمناء المفصولين من الشرطة، سجل مصانع تصنيع الأسلحة، سجل
المفقودين.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">صوت الطفل المضروب يصل
أسماعك فتتذكر جملة لا تعرف أين قرأتها أو سمعتها، ضابط يقول لمواطن شريف «شايف كل
بتوع حقوق الإنسان اللي قارفينا دول؟ الواحد منهم لو اتسرقت منه حاجة معندوش مانع
نجيب الحرامي ندعكه ضرب هنا لغاية ما يقر بمكانها». تتذكر أيضا فتاة الليل التي
أوسعها الأمين ضربًا في ميدان السيدة فجرًا.. كنت على الصف المقابل من الواقعة
وتسمع بوضوح صوت يده وهي تنزل على وجهها وجسدها، تتذكر أنك بكيت في الشارع وغضبت
على من معك ولكنك لم تفعل الشيء الوحيد المحترم وقتها، لم تمنعه. </span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">فجأة يدخل الطفل وهو
مقيد اليدين بالكلابشات من خلاف، ملابسه مقطعة تماما هذه المرة، ويبكي لكن دون
«والنبي ما تضربني»، يجره المخبر لنهاية الغرفة الواسعة ويجبره على الجلوس
القرفصاء. تتحاشى النظر لعيني الطفل المضروب، نهنهاته فقط تدر الدموع العاجزة من
عينك دون أن يلحظ أحد، في قرارة نفسك تعرف أنك لست أفضل من كل أولاد القحبة هؤلاء،
فقط لديك قليل من المشاعر، أقل مما ينبغي لتمنع الظلم عن إنسان.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">تتفحص وجوه كل المخبرين
الذين صارت الغرفة تعج بهم، كلهم بقمصان مخططة، إما بالطول أو بالعرض، تفكر أن
تحتفظ بملامحهم في ذاكرتك، لربما تقابل أحدهم في مظاهرة ما، أو تتلبس بوجه مألوف
منهم في «عسكر نشطاء» أو ما شابه، ما الذي يمنع أن يكون أحدهم قد تولى مراقبتك
لفترة ما مثلا؟</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14.0pt; mso-bidi-language: AR-EG;">تخرج من السجن، من قسم
الشرطة إلى الشارع، ولا يتبقى من كل ذلك سوى لعنات متتالية، عالية الصوت وكأنك
مجذوب، لعنات طالت كل شيء، ولم يكن هناك للأسف من يريد أن يسرقها، على الرغم من
أنهم نجحوا من قبل في سرقة الثورة التي «خربت البلد».</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-57292573265343773392012-04-07T02:59:00.000+02:002012-04-07T03:50:18.178+02:00واحد بانيه وسط بالجبنة<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">غريب أن تكون ملهمًا
رغم أنك لم تفعل شيئا في الحقيقة. ما يعنيني أن مجرد رؤيتي لاسمك بين الصفحات
تجعلني أكتب، آه والله هكذا، دون اكتئاب أو مرارة ضرورية لإشعال جذوة الكتابة نصف
الميتة داخلي. </span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">هناك طبعًا أنصاف
القصص، التي لم تحي أصلا لتموت، ولكنني ككل البنات الساذجات اللاتي أسخر منهن،
أعتبر تلك القصة عاشت فترة فعلا، ثم ماتت وأنت موجود عادي.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">أرضعت القصة من ثديي،
وأنت كنت تربت عادي على كتفي لمزيد من إدرار الحكايات. كان من الصعب إلى حد ما أن
يظل ضرعي ملآن بعد رحيلك، يكفي أنني أساسا ارتضيت كوني بهيمة طوال كل تلك الفترة
العصيبة من تاريخي، ولهذا، تحولت الحكايات والابتسامات واللهفة، والخدود الوردية
بزيادة عند رؤيتك، إلى جبن مالح، لا يؤكل في الحقيقة من جفافه وتعرضه للشمس وكثير
جدًا من الذباب.</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">سعيد؟ صعب.. بينك وبين
الرضا نصف الأرض. في مرحلة ما، لا أدري متى فقد فات الأوان على أية حال، ستشعر
بندم بالغ على فرصك التي أهدرتها، وستكون كل شماعات "التوقيت المناسب"،
"الخروج من علاقة قديمة"، "الماديات"، "عدم جهوزية
النفس" قد تحللت تمامًا، لدرجة أنك - تصور- ستقف أمام المرآة ببساطة وتنظر
لنفسك بتمعن قائلا "غبي"!</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">كل ما هنالك أنني أردت
أن أقبلك في جبهتك، بسيطة، قبلة نصف بريئة، ممتزجة بشهوة مخفية تحت ركام صدأ،
تماما في منتصف الجبهة، وربما واحدة أخرى بين حاجبيك، والله كنت سأقبلك وسأترك لك
الحرية بعدها تفعل ما تشاء، أن يحمر وجهك خجلًا لأشعر أنني عاهرة بالمقارنة
بك، أن تنتفض وتتلفت حولك خشية تعليقات الناس، أو حتى أن تتركني فورًا لتشتري
ساندوتش بانيه وسط بالجبنة مثلا!</span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-size: 14pt;">لكن كعادة كل ما يحدث
لخططي، لابد ألا تكتمل؛ اكتفينا معًا بالبانيه بالجبنة، وصرت أنا التي تقف يوميًا
أمام المرآة لتردد امرأة شاحبة أمامي أنها "غبية"، لا أعرف شيئًا عنك، وأقدم
للجميع بشكل دوري الجبن المملح قليل الماء كلما سألوني طعامًا، أو أبدى أي منهم جوعًا ضاريًا.</span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-37479642077410413242011-12-18T02:33:00.001+02:002011-12-25T23:44:55.511+02:00ليس اعتراضًا يارب.. ليس اعتراضًا<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQj-zeq14f1s4A6Pixg5IRIoKRKGd2aRb4p6yPtKJrM1N3eMhmWj7VBoojDSqqG4vLk0SbE8ArqGWpi7cZQ7X715AUCstfacKVxAG_YTmE_j-Bi7_ZXVduIrtxCuRySDJBXFM4Gw/s1600/Photo0089.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQj-zeq14f1s4A6Pixg5IRIoKRKGd2aRb4p6yPtKJrM1N3eMhmWj7VBoojDSqqG4vLk0SbE8ArqGWpi7cZQ7X715AUCstfacKVxAG_YTmE_j-Bi7_ZXVduIrtxCuRySDJBXFM4Gw/s320/Photo0089.jpg" width="320" /></a></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت ككل النساء في الجامع الازهر
يوم جنازة الشهيد الشيخ عماد عفت، انتحبت لو صح القول وأنا أصرخ بالهتافات ضد
المشير والمجلس العسكري والخونة الذين يقتلوننا بدم بارد في وضح النهار. كل النساء
من حولي كن يرتدين الأسود وعيونهن وأنوفهن من شدة البكاء متورمة ومحتقنة، لكنني لم
أستطع أن أحضن تلك السيدة التي كانت خلفي ونحن جالسين نساء ورجال بانتظار انتهاء الوصلة
الخامسة أو السادسة من القرآن الذي حاول الشيوخ إسكاتنا به، غير عالمين أننا نحتد
من أجله، من أجل حرمة النفس التي تحدث عنها الله في كتابه، الذي يساوي بين الناس
جميعًا في حقهم في الحياة، ولم يفرق بين هؤلاء وأولئك، وما إذا كانوا "موالين للنظام" أو ضده.</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت وانتحبت وصرخت بالهتاف وكلي غضب
لم أعهده، لم أكن أبكي على الشيخ عماد، الحق أنه لم يأتِ ببالي إلا عندما أدركت أن
السيدة التي لم أستطع أن أحضنها ورغم ذلك أبكتني نهنهاتها كانت زوجته. كنت أبكي
الدم المهدور في كل الأرض، استباحة آدمية الإنسان الذي اعتبره الله خليفته متحديًا
الملائكة، بكيت لأني عاجزة ليس في يدي حيلة، لأننا متخاذلون حتى وإن أفلتنا من
الموت بأعجوبة في أي يوم من الأيام التي مازال يتم استهدافنا فيها حتى الآن.</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت لأن أغلى ما على الأرض تشربه
الرمال وتنساه، ولا يذكره الأحياء إلا باللعن أو الطعن أو اللامبالاة. بكيت لأني
أدركت أن الله لم يخلقنا لهذا، وبكيت أكثر عندما فشل عقلي الصغير في إيجاد منطق
لخلق كائن يتعذب بخلق آخر مثله. بكيت لأن الجامع الأزهر الذي دخلته لأول مرة، رغم
كوني من سكان المنطقة لأكثر من 10 سنوات، كان مهيبًا، ويبتلع كل من فيه لكنه لا
يواسي المرأة الثكلى التي تحتسب زوجها شهيدًا بين نهنهة وأخرى، لا يهدي سوى الطلاب الأجانب المبعوثين، أما أصحابه فينتظرهم الخطب العصماء الموالية للنظام داخله، وشاحنات الاعتقال أمامه. بكيت مسجدًا كان
نورًا للحق، والآن يقف على منابره من ينكرون الحق وإن كان أوضح من شمس الله.</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">لم أر جثمان الشيخ، وكنت متأكدة أننا
بانتظار رؤية نعشه للانفجار في بكاء أعلى و"حسبي الله ونعم الوكيل"
خارجة من نياط القلوب تستصرخ هؤلاء الذين ينادون "بحرمة الموت"
و"حرمة المسجد"، بينما يتجاهلون "حرمة دماء المسلم" ولو كانت
بيد مسلم.. يا الله، ألهذا جعلت من علي وعثمان والحسين شهداء؟ ألهذا قبضت روح
رسولك وهو من المعصومين؟ ألكي تكون مصيبتنا الآن أهون من كل ذلك؟!</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت لأني شعرت بالقهر، العالم
بأكمله يخذل روح إنسان استغاثت به. بكيت لأني أقل شرفًا من الذين ماتوا، لأني أنسى أحيانًا كما ينسى الناس
وأستمر في حياتي كأن أحدًا لم يمت.</span></span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG"> بكيت لأني سئمت عدم فهم مغزى كل ذلك، لأن
الحكمة الإلهية في قبض أرواح شريفة رفضت الظلم وقررت أن تجاهر بكلمة الحق أمام
سلاطين جائرة متجبرة، وترك ملايين الأرواح التي ماتت- وهي حية- وعفنت وينز قيحها علينا يوميًا،
ليست واضحة لي.</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت لأني رأيت المسيحيين يقفون معنا
داخل ساحة المسجد ويؤازرون الناس، ويلتزمون الصمت وقت الصلاة، ويهتفون معنا بعدها،
فيما المدعون بأنهم مسلمون ويريدون "تطبيق شرع الله" بطريقتهم ويعيثون
فسادًا في الأرض يهتمون بالدنيا الزائلة ولا يهب الواحد منهم لنصرة عرض امرأة، حتى وإن كانت مسلمة، أما البقية منهم تتهمنا بالكفر!</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">أنا بكيت لأني كنت سببًا في كل تلك
المأساة، عندما ظننت أن مشاركتي في انتخابات أعلم تمامًا الآن أنها فاسدة سوف تريح
ضميري، ندمت بعد التصويت بيوم مباشرة، والآن أتحرك على جثث الشهداء، وغيري يقولون
إن تلك الانتخابات المخضبة بالدماء هي الحل للتخلص من الدماء!</span></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<br /></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG">يا الله، لا أكفر بك أو برسلك أو بحكمتك
التي استعصت على عقلي الصغير، فقط ألهمني الصبر والعزاء والبصيرة والقدرة على مواصلة
الجهاد في الحق. يا الله، لا تمدهم في طغيانهم يعمهون، بل انزل بهم عذابك الشديد
في أقرب وقت علّهم يرحمون الأرض من فسادهم لنستريح.</span></span><br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"></span></div>
<div class="fb-like" data-font="tahoma" data-href="http://mamlaka.blogspot.com/2011/12/blog-post.html" data-layout="box_count" data-send="true" data-show-faces="true" data-width="450">
</div>
<span style="font-size: large;"><span dir="RTL" lang="AR-EG"><br /></span></span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com1Al Azhar, Cairo, Egypt30.046964499999991 31.25749700000005830.04595299999999 31.253536500000056 30.047975999999991 31.261457500000059tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-82574979006163320842011-10-26T04:56:00.003+02:002011-10-26T05:12:59.425+02:00بالحب وحده إنت غالي عليَّ<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="line-height: normal; margin-top: 6.0pt;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><b><span lang="AR-SA" style="color: #1f497d; font-family: 'Traditional Arabic', serif; font-size: 18pt;">ثم إنه نظر إليها، وأشعل سيجارتها وسيجارته،
ولف ذراعه الأيسر حولها وقبلها في الجبين، فيما سحبت نفس من السيجارة، والتفتت للست
بامتنان وهي تشير إليها بالإعادة. تململت الست وتحركت نصف خطوة للأمام، ثم رجعتها
ثانية، وأغمضت عينيها مبتسمة: "بالحب أنا سلمت قلبي إليك...".</span></b><b><span dir="LTR" style="color: #1f497d; font-family: 'Traditional Arabic', serif; font-size: 18pt;"><o:p></o:p></span></b></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><b><span lang="AR-SA" style="color: #1f497d; font-family: 'Traditional Arabic', serif; font-size: 18pt;"><br /></span></b></b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/5O9W-AqVkCg?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Times, 'Times New Roman', serif; font-size: large;"><b><b><span lang="AR-SA" style="color: #1f497d; font-family: 'Traditional Arabic', serif; font-size: 18pt;"><br /></span></b></b></span></div>
<br />مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-6807821866407798002011-09-25T21:30:00.000+02:002011-09-25T21:30:12.667+02:00الشعرُ يكره أحيانًا<br />
<div align="right" class="MsoNormal" dir="LTR" style="direction: ltr; text-align: right; unicode-bidi: embed;">
<b><span dir="RTL" lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">هذه القصيدة غير صالحة للاستخدام الآدمي؛<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">فسدت
لأني لم أضعها في ثلاجة الموتى<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">ولم
أزينها بشرائط وردية<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">وألصق
عليها ورودًا وفراشات.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">قصيدتي
لا تتكيف مع أحد،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لا
تهادن أو تربت بهدوء على مشاعرك،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لا
تجعلك تبتسم،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">أو
تتذكر: أها.. يمكنني أن أشعر بالراحة الآن!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">قصيدتي
ليست ورق تواليت،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">ولا
نشافة زيت،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لا
تساعد المدمنين على لف السجائر فوقها<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لأنها
سوداء جدًا،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لن
توصلك للحقيقة أو إلى أي مكان آخر.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">قصيدتي
لا تصلح للحكي أو الاختزال،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لا
تصلح كجرافيتي على أحد الجدران<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لأنها
لن تقبل أن يتبول عليها أحد،<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">أو
يطمسها بقصيدة جديدة «نظيفة مهذبة»...<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">هذه
قصيدة تجادلك حتى تفقد آخر أنفاسك<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">وتضعك
أمام نهاية ملتبسة<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">لا
تعرف بعدها أتصفق<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">أم
تملأ يدك بطماطم فاسدة<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">وتلقيها
في وجه صاحبتها..<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;">
<br /></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-79498228569384808962011-09-11T18:40:00.000+02:002011-09-11T18:40:13.483+02:00السيرك<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">شخص ما سيعلّمني كيف أجعل كرهك
محبة، ويذكّرني بأن ما دفعنا على التقليب في براميل الحياة فرحتنا أو أنني مخطئ
بنفس القدر. وحتى مضارب اللوعة والمسبات التي أنستني لحظة التلاقي، ستحفر سكة إلى
غفران ربما لا يناسبكَ لكنه كل شيء. يا من تحوّطك البهلوانات في سيرك نصبتَه بيديك:
أنا صفوتُ حين كففتُ عن سماع صوتك؛ صرت أرجو لك الخير. ولعله يصلك وأنت تتنصل
للأذى أو تناضل، رجائي.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">وحين تعوي وحدتُك وسط جلبة القرود
والكلاب ذات الفرو المنمق، تَرَى كيف صرتُ أسكن إليك: بلا أي رغبة أو إرادة، بلا
إشارة إلى أنك هناك أو أننا كنا معاً والتأمنا أو حلمنا بإفراغ البراميل في المحيط
وأنت باختيارك انتهيت. يا من تجلس وحيداً ومقتنعاً بعد جولة أخرى أمام بلياتشو
يقودك بأنك انتصرت، تعتصم ضد كل أكروبات فضائي وتحرّض النمور على العصيان، وأنت
تدس منشورات ثورتك الخرافية في خرطوم فيل بارك في الممر، وباسم الممكن الذي لا
يمكن تُضرِب عن الطعام، أنت: شخص ما سيعلّمني كيف أرجو لك الخير.</span></b><b><span dir="LTR" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">يوسف رخا</span></b></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-81703884800630975932011-08-25T03:26:00.001+02:002011-08-25T03:30:37.908+02:00الأرض<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTcJLXmvUyr5_j-ZOxvOArtPl-VLG53BDe66sqGrENz7yhcM_EbB_I_MokqkxsIwKiRv1EH95XCFp67i7_qhXAqeIBT2VvN3gKq3kalLLWw5P0woPkUq4l4aAhmFsEttuqJz6ucQ/s1600/%25D8%25A7%25D9%2584%25D9%2585%25D9%2584%25D9%258A%25D8%25AC%25D9%258A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTcJLXmvUyr5_j-ZOxvOArtPl-VLG53BDe66sqGrENz7yhcM_EbB_I_MokqkxsIwKiRv1EH95XCFp67i7_qhXAqeIBT2VvN3gKq3kalLLWw5P0woPkUq4l4aAhmFsEttuqJz6ucQ/s1600/%25D8%25A7%25D9%2584%25D9%2585%25D9%2584%25D9%258A%25D8%25AC%25D9%258A.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">أتذكر أن المشهدين الأكثر تأثيرًا في السينما
المصرية اكتسبا أهميتهما من المقطوعة الموسيقية التي كانت تدور في الخلفية. أعني
المشهدين اللذين يسببان لي ألمًا حقيقيًا في القلب؛ مشهد قتل هنادي (زهرة العلا)
في فيلم «دعاء الكروان» وذعر آمنة أختها (فاتن حمامة) مع الموسيقى الرائعة التي
وضعها الموسيقي الأجنبي (أندريه رايدر)، والمشهد الأخير في فيلم «الأرض» عندما
تلقى محمود المليجي ضربات البندقية على رأسه وظهره، فيما كان دمه يسيل ليروي
«الأرض العطشانة»، التي لحنها علي إسماعيل.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">الخميس 3 فبراير، نقص الأدوية مع كثرة أعداد
المصابين لم يمنعا روح المصريين المرابطين في ميدان التحرير من الارتفاع عنان
السماء، أعلى من مئذنة عمر مكرم، و أعمدة النور التي تسلقها أحد الشباب الأبطال
فيما بعد ليرفع علم مصر. في كل ركن كنت أرى مصابين، ضمادات أغلبها على الرؤوس وفوق
الأعين، كان الملاعين يوجهون الحجارة بحيث تكون قاتلة، تماما كما كانت قوات «الأمن»
تحاول حفظ «الأمن» بتوجيه الرصاص للقلوب والرؤوس.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">كنت أهرول كالمجانين في الشوارع المحيطة
بالميدان، كل المحلات مغلقة إلا بقال أو اثنين تشجعا في سبيل رزق لا ينافسهم فيه
أحد، لا صيدليات، وكأن جملة «خدمة 24 ساعة» التي يتباهون بها صارت سبة. على حدود
عابدين، لمحت صيدلية تبيع للزبائن من وراء باب حديدي. أظن أني أخذت كل ما لديهم من
مضادات حيوية وقفازات طبية ولفافات الضمادات، لم يكن كافيًا، لا شيء كان بإمكانه
سد الثقب الغائر في قلب تلك البلد، الثقب الذي اخترقته الرصاصات المتتالية حتى صار
الدم في كل مكان.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">كررت رحلتي مرتين حتى استسلمت، ثم عدت للميدان
أتجول فيه كالسائحين وأفكر أنه من الصعب أن أكون قد شاركت في ثورة لم أحمل منها
أثر جرح، أو حتى صورة.. الهتاف لا يعفي من الإحساس الممض أنك لم تفعل ما فيه
الكفاية، أنك أقل من أقل جرح أصيب به آخرون كانوا بجوارك.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">كان العشرات مازالوا واقفين على كوبري أكتوبر
بانتظار أي فرصة لاستكمال الخيانة. أمام المتحف المصري أخذته فجأة في حضني. رجل
أشيب الشعر، مصاب كالمصابين، يسير مهرولا باتجاه تمثال الشهيد عبد المنعم رياض،
ويتمتم بكلمات غير مفهومة. كان يبكي بحرقة لا تناسب رجلا مصريا اعتدت منه أن
البكاء «لا يليق بالرجال». بشكل غريزي بحت لا أفعله حتى مع أبي، جريت إليه
واحتضنته، ربتت على كتفه وفهمت منه أن ابنه مات في المستشفى من إصابة يوم 28
يناير. بكينا سويا وهمهمت بأنهم «مش هيضيعوا» وأقسمت له مرارا وكنت متأكدة وقتها
أني لن أترك أحدا يضيّعهم من أجل خاطر هذا الرجل الطيب.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">الآن، كلما أتذكر أيام الميدان والبكاء والرصيف
الذي ذهبت لأكمل بكائي عليه أمام تمثال عبد المنعم رياض والشهداء الذين ضاعوا أكثر
من مرة دون أن أنجح في تنفيذ ما وعدت الرجل به، أحاول أن أتخيل الموسيقى التي كان
يجب أن تكون في خلفية المشهد. لا أستطيع أن أفكر في الثورة التي يتحدثون عنها في
كل مكان، إلا بالحضن الفجائي للرجل المفجوع، وأحيانا لا أذكر من كل الأيام التي
قضيتها في الميدان إلا هذه اللحظة، تتضاءل حتى لحظة فرحتي بتنحي المخلوع أمام
انكسار القلب ذلك الصباح الذي يبدو بعيدًا.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">الآن، كلما مررت أمام المتحف المصري، أسمع
الموسيقى التي تفطر القلب عندما انغرس الخنجر في قلب هنادي، وأرى كعب البندقية وهو
ينزل على ظهر رجل أشيب الشعر دامع العينين، لا أعرف اسمه ولا أستطيع أن أحتضنه، أخفي عيني بعيدًا عنه لكي لا يتعرف عليّ، أو أتلبس بالدم فوق الأسفلت الأسود الذي
لا ينبت مهما شرب منه.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-26006972208694358692011-08-12T02:31:00.000+02:002011-08-12T02:31:30.644+02:00كوميكس<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5ili8GnMqM-rbyGrY5oxG3YY7jT0nd24AwjgB1fShRHPqYVYg-mk2Dh-D-E_xBJgWRc-3_rzW0pR_UosP1dXxovKtBN0FlcWLoKX8zY1ut1ZFjKkQdrTvBhu9u0PDsIMbKg2BQ/s1600/tumblr_lokkaoce7w1qki7yxo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgU5ili8GnMqM-rbyGrY5oxG3YY7jT0nd24AwjgB1fShRHPqYVYg-mk2Dh-D-E_xBJgWRc-3_rzW0pR_UosP1dXxovKtBN0FlcWLoKX8zY1ut1ZFjKkQdrTvBhu9u0PDsIMbKg2BQ/s320/tumblr_lokkaoce7w1qki7yxo1_500.jpg" width="256" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">الأزمة الوجودية هي التي تنبع من
فمك بسلاسة، فيما نصفك الأسفل مقيد داخل صندوق، ونصفك الأعلى مربوط بسلسلة من
بلالين الحوارات الفارغة. كل هذه الأشياء المجردة عظيمة، رائعة، أنت نفسك تختال
ببساطة أمام كل مرآة تمر بك، لكن من أين يأتي الوجود الأعظم؟ من أين تكتسب الأزمة
أهميتها وقدميك لا تطالان الأرض أصلا؟<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">على وجهك خرائط الفشل، وتجاعيد
بسيطة لانتصارات صممت على الاحتفاظ بها كتذكرة بدلا من نذالة الأيام، الندبات
الصغيرة تشي بكره عميق للذات، واشتعال وجهك بالألم يعكس حرقة القلب التي تصمم على
أن تشكو منها لعديمي الوجوه.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">في المرات القليلة التي استيقظت
فيها ووجدتك نائما على غزال وليد، كانت الشمس تنأى باشمئزاز عن النافذة، وتذهب
لتوقظ جارتك التي تستيقظ دائما على زوجها بين ذراعيها، وابنها المزعج يكسر شيئا ما
بالمطبخ. الغزال لا يئن، لا يتحرك، الغزال ولد أصلا ميتا.. وجارتك تترك ابنها يكسر
كل شيء مقابل لحظات مختلسة صباحا ربما تفرز غزالا بين قدميها بعد بضعة أشهر.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;">كل هؤلاء المرضى المدعين بنفوسهم
المتقيحة وكلماتهم الملتوية التي يصفق لها الجهلاء لأنها تبدو معقدة ومهمة بشكل
ما، يرحبون بك وبوجهك المشتعل وغزالتك الميتة وبلالينك البيضاء من غير سوء. تمعن في
المشهد، واستمتع.. أشياء مثيرة على وشك الحدوث.</span></b><b><span dir="LTR" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-28193207681872567982011-07-26T23:03:00.000+02:002011-07-26T23:03:03.616+02:00كائنات ليلية<div style="color: #20124d;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:ApplyBreakingRules/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"جدول عادي";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
</style>
<![endif]-->
</div>
<br style="color: #20124d;" /><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الصداع
المزمن في الصباح</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">القهوة التي
تزيد من اضطرابات المعدة</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الأشعار
الناقصة</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">والجفون
المنتفخة</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الملحوظات
المعلقة على الحائط</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">وجهاز
الكمبيوتر المفتوح</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الدولاب
المهمل العالي</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">والملابس
المتلاحمة داخله في فوضى</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الصمت
المتثاقل</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">والإفطار
القابع مكانه أبدا</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:ApplyBreakingRules/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"جدول عادي";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
</style>
<![endif]-->
</div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">دون أن
يمسسه أحد</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">بقايا
البكاء</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">والأواني
المتسخة</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الدفاتر
والروايات المبعثرة</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">فوق السرير، جواره، وتحته</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الضوء
المزعج المتروك منذ الليلة السابقة</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الأحذية
المغبرة والمعاطف المعلقة</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">السكون غير
المبرر...</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">يشتاقون
للشمس</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">وللصوت
الآدمي الحميم..</span></b></div>
<span style="color: #20124d;"></span><span style="color: #20124d;"></span><span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">الكائنات
الليلية</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">غالبا</span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16.0pt;">وحيدة</span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: left;">
<b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 16pt;"><span style="color: #741b47; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: small;"><i>من ديوان "دون خسائر فادحة".. تحت الطبع </i></span></span></b></div>
<span style="color: #20124d;">
</span><div align="center" class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #20124d; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="color: #20124d;">
</span>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-74111978776399689542011-06-22T02:39:00.000+02:002011-06-22T02:39:41.189+02:00الاحتمالات المفتوحة للسكينة<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:ApplyBreakingRules/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"جدول عادي";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 15.0pt;">تبكي بحرقة، وتنهنه، وتعيدها ثم
تزيد، بينما المرأة الصغيرة بالعباءة السوداء تحاول الهدهدة، تغني، تحادثها بنغمات
خفيضة "طب بصي المحلات، بصي طنط حلوة ازاي"، تهدأ بالتدريج لكنها تلوح بأطرافها
في كل مكان.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 15.0pt;">ألتفت للجهة الأخرى حيث النافذة،
أراقب ألوان الكشافات، والملابس المبهرجة، والزحام، وأحاول أن أفصل أذني عن الضجة
غير المحتملة، وأفكر أن العالم في منتهى القسوة، جديّا وليس مبالغة أو مجازا، فجأة
يستند على ساعدي شيئا ساخنا يختلج بشكل طفيف.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 15.0pt;">لا أنظر باتجاهه مباشرة، بل أكمل
نظراتي الخاوية هذه المرة تجاه الألوان البشعة. أهدأ تماما، أرخي ساقيّ اللتين
كانتا مشدودتين على أطراف الأصابع، أشعر بنبضات قلبي تنتظم ببطء، وأسحب شهيقا
طويلا من أنفي، رغم عدم استطاعتي عادة التنفس إلا من فمي.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 15.0pt;">يرتخي ذراعي أكثر، أعدل من وضعي
بهدوء ليناسب الكرة الصغيرة الساخنة المستريحة فوقه، والمرأة بجواري في الهاتف
"حمى، لسة جاية من تبارك دلوقتي". أبتعد بعينيّ قليلا عن
النافذة الرمادية، بنفس الطمأنينة أخفض رأسي للغافية وأقبلها. أكتشف بعد أن أنزل
من الباص أن حقيبتي لا تتسع لكل هذه السكينة، وأن هناك فجوة بحجم رأس طفلة صغيرة فوق
ساعدي الأيمن.</span></b><b><span dir="LTR" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 15.0pt;"></span></b></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-11568320859705370242011-06-15T23:59:00.000+02:002011-06-15T23:59:49.651+02:00في مديح العبث<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:ApplyBreakingRules/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"جدول عادي";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
</style>
<![endif]-->
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 13.0pt;">النهارات مرهقة، البدايات خادعة،
المرارة المعتادة أسوأ من مرارة طارئة. يومًا ما، سأجد المعنى لكل هذا العبث، أو
أجد عبثا منطقيا بما فيه الكفاية لأستغني عن المعنى. الشوارع تلفظ ناسًا، كراسي،
مقاهي، محلات بقالة، قمامة، أطفال، موتى، أحبة، مجرمين، مياه، وأحيانا تلفظ
أنفاسها فجأة، فأفقد توازني، ثم أستعيده وأفكر: أينا الثابت؟</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 13.0pt;">أحاول أن أتذكر متى بالضبط فقدت «مراجيح
المولد» بهجتها، متى اختفت الألوان وتركت لونين كابيين غير مفهومين مكانها، أو حتى
من الذي يرى أن اللونين الأبيض والأخضر ملائمان دائما لمآذن المساجد الأثرية،
أفشل. أنا لا أرضى بالفشل في إيجاد السبب، لابد أن هناك سببا ما، أنا لا أقبل
أنصاف الحلول أو التنازلات أو الغيبيات هكذا، لكنني أصل لعلبة الكبريت المكونة من
أربع حجرات قبل أن أجد السبب، وأنسى أنني يجب أن أرى المنطق في كل العبثيات بمجرد
النظر في المرآة، ومحاولة تنظيم الأنفاس المتقطعة.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 13.0pt;">لا أحد يشعر بشرخ غير مفهوم من غصن
شجرة مكسور بهمجية، لا أحد يمتن كفاية للأرصفة المرحبة بالأقدام، لا أحد يصمت
ليسمع غيره، لا أحد ينظر.. لـيرى.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-66049203021371719592011-05-12T01:27:00.000+02:002011-12-25T23:40:54.435+02:00البنت التي كلما قابلت فنجانا وضعت فيه سكر<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">لم أعد أهتم بالاحتفاظ بالمراكب
الورقية الصغيرة التي أصنعها من تذاكر الباصات، صرت أوزعها على كل الناس، غرباء
وأصدقاء، دون أن أهتم بترك جزءا مني معهم كما كنت أفعل زمان. حتى عندما أكتشف تكدس
حقيبتي بهم، أتخلص منهم في أقرب سلة قمامة أو مطفأة. وأحيانا، لو أعجبني راكب غريب
جواري في الباص، أو طفل غير مزعج، أمنحها له قبل أن أترك الباص كله بثوان.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">لم أعد أحتفظ لك بالمراكب، توقفت عن
تدوين كل الأشياء التي تستحق الحكي، أنا لم أعد أرغب في الحكي معك، لأنني اكتشفت
أني حين ألقاك، أحكي معي، لي وحدي. لم أعد أتطفل على الدائرة المحيطة بك لأظل
بجانبك أطول وقت ممكن، بل صرت أكره وجود الناس بشكل عام، ألقاهم وقتما ألقاهم، لم
أعد "ذبابة لزجة"، كل شيء تغير. بعدما فشلت في إقناعك بمكعب سكر واحد في
قهوتك السوداء دائما، أصبحت أُسقِط قطعة سكر في كل فنجان أمر به، وفيما يقلبه
صاحبه، أذوب.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">يمكنك أن تكتئب أكثر، فهذا أكثر ما
تجيده بعد الكتابة، أو تشعر بالأسى من أجلي، رغم أنك لو كنت أكثر تركيزا فيما قلته
لك لتذكرت أني أمقت "جو الصعبانيات"، يمكنك أن تحاول التخفيف عني بكلمات التنمية البشرية إياها، يمكنك أن تفعل كل شيء كان من الممكن أن تفعله، دون
فائدة.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">الدروس المستفادة:<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;">ثقب القلب لا يلتئم، يبتلع كل شيء.
هناك قطع بازل دائما في غير أماكنها، لا شيء يثير الدهشة، حتى لو كان شلالا من المياه في
محطة مترو، أو راقصة باليه في سوق العتبة.</span></b><b><span dir="LTR" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></b></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-72248120582542898762011-05-07T02:31:00.000+02:002011-05-07T02:31:22.327+02:00خطط بديلة<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">في عز البرد<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">أغسل وجهي<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">بماء مثلج،<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">أغرق معصميّ<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">وأربت على القلب الساخن،<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">أغطي بالمنشفة كل الوجه،<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">وللحظة..<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 20.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: #20124d;">أود ألا أخرج منها أبدًا</span><o:p></o:p></span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-15781729068949426702011-04-25T00:05:00.003+02:002011-04-25T03:17:10.472+02:00لورا<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglfuaS8o13K2blDfzjXHfKxqUrzPzsIPELy34qTNbMcYzgC8qZdR_KD9Xbjouq_yho9Qyw3JM06x55eD8V1EKo0I_EkriedVdfkvbmKes-iEiXBlD08v7bZkUPW_dUpSP1TVfHUA/s1600/The+Hours-+Lora1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglfuaS8o13K2blDfzjXHfKxqUrzPzsIPELy34qTNbMcYzgC8qZdR_KD9Xbjouq_yho9Qyw3JM06x55eD8V1EKo0I_EkriedVdfkvbmKes-iEiXBlD08v7bZkUPW_dUpSP1TVfHUA/s320/The+Hours-+Lora1.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large;">
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 20pt;">الكوابيس المقيمة تهاجم فجأة وبضراوة؛ على
المقاهي، الأرصفة، مقاعد المترو، و تخرج من شروخ الجدران التي تستند عليها. وقد تتجسد المأساة ببساطة في اشتباك حرف النون بالوردة المرسومة على تورتة
خيالية، تحضّرها امرأة تعيش بين ميتتين لا تختلفان كثيرًا عن الواقع.<b><o:p></o:p></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large;">
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 20pt;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large;">
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 20pt;">الكوابيس السابقة، تهدم الفكرة الأساسية للمادة، فهي لا تفنى، لكنها تستحدث من العدم، وكلما ظننت أنها "غارت" دون رجعة، تفاجئك كمهرج سخيف ينبثق من علبة مهجورة، أو شارع مررت فيه مرة، أغنية ما تحمل معاني ضحلة، رائحة أو "لازمة كلام"... تذكرك أن "ثباتك الانفعالي" وهم، وتثبت أن المهرجين ليسوا مضحكين على الإطلاق، بل مثيرون للرعب.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large;">
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic';"><span lang="AR-EG" style="color: navy; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 20pt;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><span lang="AR-EG" style="color: #990000; font-family: 'Traditional Arabic';">Photo: Laura Brown (starred by: Julianne Moore) in <a href="http://www.imdb.com/title/tt0274558/">The Hours</a></span></span></div>
</div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-22512387215986280832011-04-20T04:16:00.000+02:002011-04-20T04:16:03.673+02:00أحياء عند ربهم يرزقون<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><u>و قد دل على أن الشرطة استعملت القوة
المفرطة في مواجھة المتظاھرين ما يلى:-<o:p></o:p></u></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">1- كثرة الوفيات و الإصابات، إذ بلغ
عدد القتلى حوالي 840 قتيلا و تعدت الإصابات عدة آلاف </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">من المتظاھرين، وذلك جراء إطلاق الأعيرة
النارية و القنابل المسيلة للدموع التي كانت تستعملھا</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">الشرطة. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">2- أن أكثر الإصابات القاتلة جاءت في
الرأس و الصدر بما يدل أن بعضھا تم بالتصويب و بالقنص، فإن لم تقتل الضحايا فقد شوھت
الوجه و أتلفت العيون، فقد كشفت الزيارات و أقوال الشھود و الأطباء- خاصة في
مستشفى قصر العيني- أن المستشفيات قد استقبلت عددا ھائلا من إصابات العيون خاصة في
يومي 28 يناير، 2 فبراير 2011 بلغ المئات و أن حالات كثيرة فقدت بصرھا. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">3- أصابت الطلقات النارية و الخرطوش
التي أطلقتھا الشرطة أشخاصا كانوا يتابعون الأحداث من شرفات و نوافذ منازلھم
المواجھة أقسام الشرطة. و غالبا كان ذلك بسبب إطلاق النار عشوائيا أو لمنعھم من
تصوير ما يحدث من اعتداءات على الأشخاص.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">
<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">4- طالت الأعيرة النارية أطفالا و
أشخاصا تواجدوا مصادفة في مكان الأحداث. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">5- سحقت سيارات الشرطة المصفحة عمدا
بعض المتظاھرين.</span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;">
<i><b><span class="Apple-style-span" style="color: #cc0000;"><a href="http://www.ffnc-eg.org/assets/ffnc-eg_final.pdf">من تقرير لجنة تقصي الحقائق في أحداث ثورة 25 يناير</a></span></b></i></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-87538854407108397782011-04-18T18:23:00.001+02:002011-04-18T18:27:47.122+02:00في فضل الكابوس و جفاء الحبيب<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibb6Jn9PztiqcJsUzquH9Fr97o1DFFvHblhiSEOX2NdPaMOdx9ri9Q7Jlc4Io7dFRCzlHokcVDz1QXeS_y5Ci5nO_EEOG2s088NRnAxmaVTrWH9jCNHLpZyadHTP2XlNBoH33lCw/s1600/Standing+Apart%252Cnigel+van+wieck.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibb6Jn9PztiqcJsUzquH9Fr97o1DFFvHblhiSEOX2NdPaMOdx9ri9Q7Jlc4Io7dFRCzlHokcVDz1QXeS_y5Ci5nO_EEOG2s088NRnAxmaVTrWH9jCNHLpZyadHTP2XlNBoH33lCw/s320/Standing+Apart%252Cnigel+van+wieck.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;">وكان من أثره عندما اشتد الجفاء
بينهما، وتعلق قلبه بغيرها، أن تباعدت المسافة بين جسديهما وروحيهما، كبعدها بين
استحالة عودة الحب إلى قلبه وعودة البكارة إلى زوجه. وفي إحدى الليالي الليلاء،
استيقظ مفزوعا من نومه الغطيط، على ضربة فوق رأسه منها.<br />
<br />
</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;">كان استعداده أن يقتلها، لولا أنها
ظلت تستجدي سماحه، وفي عينيها بين النوم واليقظة المذعورة، لأنها كانت تحلم بكابوس
ولم تشعر إلا بيدها فوق رأسه. لم يأخذها في حضنه، ولم يطفئ نار الرعب بكوب من الماء،
وإنما ظل يبرطم ويسب الدين والعيشة، ثم التف بالغطاء وخرج من المكان، تاركًا إياها
عارية تنتفض. وأخرج قلبه قبل أن يرحل، فرماه في وجهها النعسان، وأقسم ألا يعاود
المخبولة مرة ثانية.<br />
<br />
أما هي، فتمثلت بعدها نبع ملآن من التوتر، تجفل كل لحظة بين اليقظة والمنام، تلف
الغطاء حولها جيدا، وتردد أذكارها اليومية "يا أيها العقل التعس، إن جاءك رعب
كابوسي فيه يقتلك أحدهم، فامتثل بهدوء، و"اذكر ربك إذا نسيت، وقل عسى أن
يهدين ربي"، ولا تتفل عن يمينك أو يسارك، ولا تستعذ من شيطان، بل منك".</span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;">وفي الليالي جدباء النوم، يستحيل
الكابوس شمسا حارقة، ويقض المضاجع ذكرى كل ما كان؛ من أول القلوب التي قلّبها الله
بين يديه فأحبت، مرورا بالخبال المؤقت وزرقة الوجنات، ثم انتهاء بالقلوب التي
قلبها الله بين يديه مرة أخرى فبغضت. ومازال قلب المرأة ينتفض ويلهج "يارب..
سلّم"، وتجفل ساقاها بين الحين والآخر، ثم تتعانق على فراغ.</span></b><b><span dir="LTR" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;"></span></b><br />
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;"><br /></span></b><br />
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 16pt;"><br /></span></b><br />
<div style="text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #660000; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif; font-size: x-small;"><i>Painting by: Nigel Van Wieck</i></span></div>
</div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-23923594571471084012011-04-10T04:53:00.002+02:002011-04-10T05:06:44.968+02:00دوران متواصل بعيدًا عن المركز<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span"><br /></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<span class="Apple-style-span">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span"><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">ولم تكن تحتمي بحقيبتها من المتلصصين على الجسد
أو الأشباح الوهمية التي تحاول اختراقها طوال الوقت، وإنما من نفسها، خشية أن تندمج
مع العالم أكثر من اللازم، فتعود خائبة الرجاء من بعد لا مبالاة. ولم تكن الحقيبة
نفسها تحوي شيئا يمكن أن يحمي، إذ امتلأت بالخيبات المتتالية وندوب الجسد والروح
التي لملمتها من السنين، بينما كانت السنين تكرارا، يحب أن ينسى نفسه أحيانا، فيظن
أن هذه المرة "الأمر مختلف".<o:p></o:p></span></b></span></div>
<span class="Apple-style-span">
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">العالم دائما لا يتغير. لا تعرف إلا الضالين، الوحيدين
في الأرض أو الذين يخططون للهروب انتحارا أو بالرحيل إلى بلاد الله الواسعة.. بلاد
الله واسعة لأنها ليست منها، وحين تكون، ستبحث عن بلاد أخرى لله تضيقها. أتباعها
هم الذين يخسرون نقاط مباراتهم مع الحياة، الحب، والتجربة كل لحظة، وحين يأتون
إليها يكونون متعبين جدا للمحاولة من جديد. أتباعها هم الذين لا حيلة لهم في
أنفسهم، المفقودين الذين فشلوا في معرفة أين هم منذ زمن، الذين فقدوا أرواحهم عند
محاولة التبشير ببعض منها، ولم يهتموا كفاية لاستعادتها من المؤمنين.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">ومن واجباتها المستحقة للأتباع خلق ديكور جديد.
الشوارع التي عرفوها وحفظوها تنوي أن ترتبها جوار أخرى في الطرف الآخر من المدينة،
ربما هكذا يقل الوحيدين، أو يأنسون بغيرهم الذين يشبهونهم كثيرا، فقط لو عرفوا. لماذا
لا تمنحهم المعرفة؟ النار المقدسة دون عذاب ساذج هذه المرة.. وربما تكون الحقيبة
مجدية، إذ يبدو أن الحياة صارت تولد فقط من رحم الخيبة.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
</span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-80754776442210084062011-04-04T04:11:00.002+02:002011-04-04T04:30:43.415+02:00لعنات إبريل<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgycPlB63uNIHZU9g1p7f-CAOGqW1_0BbHrTLQHBGHmIp75GRtWoxTBim9mbu4lhv4VeUj8SauwTk23Gfd0VN4vOSWIBYHlJrPH9vz16gbIKQLxrd3bFpCXTAlWgv1vt0v8ZWqPbg/s1600/Intentional-Rain_photo_medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span class="Apple-style-span" style="color: black;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgycPlB63uNIHZU9g1p7f-CAOGqW1_0BbHrTLQHBGHmIp75GRtWoxTBim9mbu4lhv4VeUj8SauwTk23Gfd0VN4vOSWIBYHlJrPH9vz16gbIKQLxrd3bFpCXTAlWgv1vt0v8ZWqPbg/s320/Intentional-Rain_photo_medium.jpg" width="320" /></span></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 19px;"><b></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b>
</b></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">أضطر إلى اختراق المياه التي أغرقت الشوارع
بقدميّ، يقتحم تيار المياه الموحل الحذاء ويغرق الشراب القطني. ألعن كل شيء وأدبدب
بقدمي على الأرض في محاولة يائسة لتفريغ الأقدام من الماء وتفريغ الغضب من القلب.
كل الشوارع خالية، ما من أحد يستعد لتقديم يد المساعدة، ولا حتى كلمة مواساة
واحدة. اللعنات تتوالى من فمي بعد أن أضطر لتكرار اختراق الوحل أكثر من مرة بسبب
شوارع مصر العظيمة.<o:p></o:p></span></b></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b>
</b></span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b><br /></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">أعبر الشارع الرئيسي وأنا أحسب المعادلة سريعا
في رأسي، لا يهم البنطلون ولا الكوتشي ولا الطين، المهم أن نجري سريعا من أمام
السيارات التي لا ترى جيدا من قطرات الماء المطينة على زجاجها، ولا تردعها إشارة
مرور واحدة أو يوقفها عسكري مرور في هذا الوقت اللعين.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">على الرصيف أكتشف المأساة، لكي أستطيع الركوب
يجب أن أعود من خلال المياه الجارية لمسافة مترين وأقف في نصف الطريق مثلا، إن
وجدت شيئا من الأساس. أقرر المضي عكس اتجاه المياه إلى الأمام. الحظ الرائع
يلاحقني، سائق مكروباص لطيف يأتي بكل سرعته ليغرقني بالمياه إلى رأسي، نعم.. هي
نفس المياه الموحلة التي مررت فيها منذ قليل. يلعب الحظ لعبته دائما معي، أنجو مرة
من المطر، فيغرقني سائق أعمى القلب والنظر بالمياه والطين، أو أنجح في العبور دون
الخوض في مياه الأسفلت، فتقرر السماء أن تغرقني بكرم لا حدود له.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">أستمر في الحسابات المعقدة في رأسي، 25 جنيه
للتاكسي، وفي جيبي 35.. وأحتاج فورا لشريط "كونجستال"، يطمئن عقلي قليلا. تاكسي وراء
الآخر يرفض، أبدأ اللعنات بصوت أعلى قليلا عن "البيه السواق" و
"امال عايزين يروحوا فين بروح أمهم؟" إلى أن يوافق سائق بعدها بنصف
ساعة، لكنه يأنف من الوقوف بمحاذاة الرصيف الذي أقف عليه، فأضطر للجري ورائه
والخوض في الوحل والمياه للمرة العاشرة.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">"مصر تغرق في شبر مياه"، أهز رأسي
وأوافق السائق العجوز ذي الصوت الأجش، وأتمم على كلامه "لو بس يخلوا عندهم شوية
ضمير في سفلتة الشوارع". يستمر اللغو وأبدأ في الهمهمة وهز الرأس بشكل متكرر،
دون أن أعي شيئا مما يقوله، لكنني أميز أشياء لطيفة مثل "مظاهرات إيه؟ دي قلة
أدب"، "الدنيا متغرقة وهما مش فارق معاهم برضو ملقحين هناك".<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">يتزامن وضعي للسماعات في أذني مع دخولنا منطقة
وسط البلد. خالية تماما، الحفر الطافحة بالماء تعكس الأضواء المصفرة، وأفكر
"طب والله العظيم دي حاجة بديعة". أحاول ألا أركز كثيرا مع قدمي التي
فقدت الإحساس بها تقريبا بسبب الماء والبرد. الست فيروز تقنعني مرارا وتكرارا
"إيه فيه أمل"، والحاج السائق مازال يرطن بنفس الحماس، إلا إنني اكتشفت
أنه يتحدث عن جمال عبد الناصر الآن.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 15pt;">في البيت، أكتشف أني نسيت كومة غسيل محترمة على
الحبل منذ أمس، و نسيت شريط "الكونجستال"، كما أني دخلت بالفعل على
السجادة بالكوتشي المطين. ولم يكن أمامي شيئا آخر أفعله سوى أن أكيل لفيروز نفسها
اللعنات وقتها.. قال أمل قال!<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<br /></div>
</b></span>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-40642043502504679302011-03-31T02:21:00.002+02:002011-04-04T04:25:52.202+02:00لولا أنه رحل أولاً<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-F1-FOTVDEqNCYLYV7ASqrvhKks7uz90QdAT5zk5YLn21CV_SWH2DnMXMJJWI0bHdu25DFJJtL_B8qPus3vc7KnHSHvupMK4i_Q2Ro1Rh3f9qv3sSbLIkvHPXUVN9rO2O99XY-A/s1600/HopperAutomat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-F1-FOTVDEqNCYLYV7ASqrvhKks7uz90QdAT5zk5YLn21CV_SWH2DnMXMJJWI0bHdu25DFJJtL_B8qPus3vc7KnHSHvupMK4i_Q2Ro1Rh3f9qv3sSbLIkvHPXUVN9rO2O99XY-A/s320/HopperAutomat.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="color: maroon; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span lang="AR-EG" style="color: maroon; font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;"><b><br /></b></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt; font-weight: bold;">لا شيء</span></b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt; font-weight: bold;"></span></b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: large; font-weight: bold;"><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">يجمع غريبين،</span></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';">
</span><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">طعامهما غُصة،</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Traditional Arabic';">
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">سوى برودة المكيف،</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">وجودة السَلطة،</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">و وحدة..</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">موزعة بالتساوي</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">بين طاولتين،</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">تواجه كل منهما</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: 'Traditional Arabic'; font-size: 18pt;">جدارًا منفردًا</span></b><span lang="AR-EG" style="color: black; font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="font-size: x-large; font-weight: bold;">
<span dir="LTR" style="font-family: 'Traditional Arabic';"><o:p><br /></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;">
Painting by: Edward Hopper</div>
</span>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-32503413421550707892011-03-29T02:40:00.000+02:002011-03-29T02:40:24.031+02:00من ضمن حاجات كتير<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta;">الابتذال<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta;">فيونكة فوشيا<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta;">فوق هدية<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta;">لواحدة بطلت تحبها<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: center;">
<b><span lang="AR-EG" style="font-family: "Traditional Arabic"; font-size: 14.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: magenta;">ولسة بتمثلوا إنكم أصحاب</span><o:p></o:p></span></b></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-8304451396762491762011-03-24T14:40:00.003+02:002011-04-02T03:58:38.741+02:00عندما كتب عبد المنعم رمضان عن أنسي الحاج<br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #a64d79; text-align: justify;">
<u><b><span lang="AR-SA">كلام "غامض" إلى أنسي الحاج</span></b></u></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #a64d79; text-align: justify;">
<u><b><span lang="AR-SA">عبد المنعم رمضان</span></b></u></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">هذا الذي أكتبه الآن،
سيكون غامضاً، غموض أنسي الحاج، وغموضي، وغموضنا جميعاً. الشاعر هو أول شخص يحاول
أن يتحرر من تمثيل دوره. وتمثيل الدور يعني أن تعمل دائماً بحسب الأصول المرعية. وفي
كل جوانب حياتنا نقدر ألا نشذ، ولكن في الشعر، وربما في الحب، إذا لم تعرف متعة
الخروج على المألوف لن تعرفهما أبداً، بخاصة في الشعر. إنه المثل الأعلى على سقوط
الأصول، فكل عمل آخر يستوجب دوراً. إتقان هذا العمل يعادل أن تمثل هذا الدور بأقصى
قدرة، بأقصى طاقة. في الشعر سوف يسقط الشاعر في بئره الجافّة إذا فكر بالدور الذي
يجب أن يمثله، ولو بإتقان، وعندما يمثل الشاعر دوراً، تكون القصائد أمامه على
الطاولة. يكون صياداً فقط، بدل أن يكون صياداً وفريسة في آن واحد. ولأنه تعوَّد،
وكذلك تعوَّد الناس أنها، أي القصائد، يجب أن تختلط بجسده، يجب أن يعجنها ببخار
أنفاسه وعرق جسمه، وغالباً، ونتيجة لذلك، تكون القصائد زنخة، لا عقلانية. وسخة لكن
أنوف الناس لا تشم رائحة القصائد، ولذا يقبلون عليها، كأنها زهرة يجب أن تقتطف، ثم
يجب أن يُحتفظ بها. تبدو القصيدة إذن، وكأنها انغماس كامل في الحياة، عندما لا
يوجد عدو ظاهر لها، عدو تنشغل به، عدو اسمه الموت.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">والشاعر الذي يشبه
الشاعر، الشاعر الذي يشبه أنسي الحاج، هو ذلك الشخص الذي يمكن أن نسمعه يحدث نفسه:
أنا الرجل المملوء بالقصائد، أنا الرجل الذي سوف تخرج القصائد كلها من جسدي، أريد
أن أمشي، أريد أن أفرغ جسدي مما يملأه، ربما ساعتها أستطيع أن أطير. ولكن الغريب
أن القصائد عندما تخرج، تخرج ناقصة، تاركة ذيولها التي تنمو مجدداً. حتى الآن لم أستطع
أن أستمتع بجسد فارغ. حتى الآن لم أستطع أن أطير. ولما يصمت أنسي، تطاردنا الأمثال
والأقوال، أنسي هو الأنقى بيننا، هذا ما ورد في رسالة أدونيس إلى خالدة. كان أنسي
في أثناء ذلك هو الشاعر الإنسان الهدام بامتياز، الراديكالي بامتياز، السريالي
بامتياز أيضاً. بدأ من كتابه «لن» باحثاً عن بئره العميقة، وعن حريته وعن الوجازة،
وعن التوهج، وعن المجانية. بدأ أيضاً باحثاً عن الكثافة، كثافة الصياد والفريسة،
في ثقافة تحتفل دائماً، بالصياد فقط، ثقافة ذكورها ذكور، وإناثها ذكور. انظر إلى
آخر نجومها الشعريين، استمر أنسي حتى ثمل وبلغ بسكرته «الرأس المقطوع» كتابه
الثاني، وبعدها بلغ ذروته في الماضي، ماضيه هو، أو «ماضي الأيام الآتية». رأى أنسي
ضرورة أن يخون، ونظر إلى التقليد الشعري المعرِّي، وخانه، باعتبار أن هذه الخيانة
عمل طبيعي، فعلاقة شاعر أيامنا بأسلافه الجاهليين الأمويين العباسيين النهضويين هي
علاقة إخلاص لا تصح إلا إذا انقلبت وأصبحت علاقة خيانة.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">رأى أنسي أن الشعراء
حوله، إما سدنة في معبد اللغة، وإما مستهلكون لها كأداة توصيل واتصال، ولم يشأ أن
يصير سادناً - فريسة، كما لم يشأ أن يعيش مستهلكاً - صياداً، وفكر في الخروج عن اللغة،
ومن اللغة، وعلى اللغة، فكر في الدخول إليها، فكر في اختراع لغة داخل لغته، وليس
اختراع أبجدية خارج أبجديته، وليس تدمير لغة، محض اختراع، اللا مألوف في المألوف،
أو مألوف اللا مألوف، تجانس اللا تجانس. وفي محاولته تلك خرج على القوالب، وفرح،
أطاح الزوائد وفرح، تعامل مع الكلمة المبتذلة، وسمى الأشياء بأسمائها، واخترق
المحرم، وفكر أن يثأثئ ويفأفئ، فكر أن يهذي، وأعطى عقله الصاحي مهلة، وجرب إمكانات
لا وعيه، إمكانات الغموض فيه. كان ماؤه يخرج من بئره العميقة، وليس من بئر العالم
المحيط به، وظل هكذا يمشي من سرطان نفسه إلى سرطان اللغة. كان يمشي ويستأصل، كان
يمشي على حبل من النزق، على حبل من الرغبة في القطيعة، وفي دواوينه الثلاثة، لم
ينس قط قولة ماكس جاكوب، كي تكون شاعراً حديثاً، يجب أن تكون شاعراً كبيراً جداً،
وكبيراً جداً تعني أن تصل بالصياد والفريسة معاً إلى آخر آفاقهما. ولم ينس أن
كتابة الشعر فعل مجاني، دون فائدة، دون نفع، دون دون، سوى محاولة التغلب على
الاختناق، وظل يكتب الشعر كأنه مغلوب على أمره، ولم يهتم - في الظاهر - بما نطلق
عليه البناء والمعمار، لم يهتم - في الظاهر - بالصبغة، كان اهتمامه الأكبر بقبول
الخسارة. أدرك أنسي طوال دواوينه الثلاثة أن هندسة القصيدة فعل معاد. وكان جنون
أنسي يقوم على أساس من التعاطف القليل مع العالم الخارجي، إذا شئت قل من عدم
التعاطف.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">لكن أنسي الشاب الذي
كان بلا أسلاف عرب، والذي أراد أن يكون أخلافه خصومه، كانت راديكاليته سبباً في
عزلته، فالثقافة العربية تحب نصف الراديكالي، وتهيئ له المسرح، وتوزع صورته كبيان
افتتاحي. فعلت هذا مع السياب وجعلته أميراً على قصيدة التفعيلة في زمن ريادته. وفعلت
هذا مع محمود درويش وجعلته أميراً تالياً في الزمن التالي. وأيضاً فعلت هذا مع
الماغوط، وجعلته الأمير على قصيدة النثر. الماغوط الذي لم يصطدم اصطدام أنسي مع
القول الشعري، والذي لم يقم مثله بتحريف التجريب وتجريفه، وتحويله إلى تخريب حيوي
مقدس أو مدنس، الماغوط الذي امتلأت الأرض العربية بأطفاله امتلأت بسلالته، الأصح
بسلالاته، أغلبها مشوه. الماغوط الذي تناسب غضبه مع حجم الغضب الذي تقبله ثقافته،
فصار غضبه بمقاس التابوت الذي أعدته هذه الثقافة لأعلامها. التابوت الذي يصعد
كعنوان لحياة الماغوط الطيب. بعد ماضي الأيام الآتية، أحس أنسي بالتعب، فكان أصغر
الشعراء الشيوخ، وكتب «ماذا صنعت بالذهب ماذا فعلت بالوردة»، وكتب «الرسولة بشعرها
الطويل حتى الينابيع»، وكتب «الوليمة»، و «الوليمة»، و «الوليمة»، وفيها جميعاً
تأكدت سنوات عمره بخطابه الرسولي العارف، والمنتظر للمخلص، تأكدت سنوات عمره
باعتماد النفس الغنائي، لم يكن موجوداً من قبل، باعتماد التكرارات لصناعة هذا
النفس، لم تكن موجودة من قبل بالبحث عن المشترك العام، عن الوعاء العام، سواء في
المسيح، أو في الشعور بالخيبة، أو في الحب العاطل من الأنا العميقة، أو في الترنيم.
أصبحت الأنا آسيانة أكثر. هل كان أنسي يائساً، هل شعر من جراء فرادته وفرديته
بالوحشة، هل أراد أن يمشي في قطيع، هل وجد أن القطيع يتميز أكثر بعباراته المكتملة
الواضحة، بكثرة تشبيهاته، وقلة هذيانه، بأيروسيته الخجول، حتى إذا تبجح، بانكفائه
على بئر يجري ماؤها في جسد امرأة، خرج أنسي إلى العالم الخارجي، بعده لم تكن تصلح
له، فظل جميلاً، ذلك الجمال المحتمل المتوقع، بعد أن كان يفاجأ بجمال وحشي، ومع
ذلك فهو جمال على احتماله وتوقعه ممسوس يفوق جمالهم. شعر أنسي الأول، كان يحتاج
إلى نخبة واسعة تقوم بحمايته، ولم توجد ولن توجد.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">كانت النخبة مثل غيمة
تزيحها دائماً الشمس الوقحة، شمس الجماعة، الشمس الوقحة بزعمها أنها صانعة النور. الأدهى
أنها، أي النخبة، تضاءلت وانكمشت مساحتها فوق أرضنا، وفوق كل أرض رفعوا فوقها
رايات التنوير. والتنوير العالمثالثي هو استبداد معكوس. انهار أنسي نفسه، انشغل
بالدفاع، بمقاومة أن يصبح شيخاً، أنسي الذي ولد بعد حرب أهلية، وعاش حربه المبكرة
مع سنوات عمره في ظل حرب أهلية ثانية. وفي ما بين الحربين ظهرت مغامرة أنسي كرحلة
أولها الذهاب نحو الذات، وآخرها محاولة الخروج من الذات، لولا الصمغ العالق، أولها
السريالية، وآخرها الرسولية، المبشرة بسقوط الصمغ. كان مثل حيوان أسطوري مخيف،
يلتهم داخله وداخله لا ينفد، ولما تعب حاول أن يكنس براز العالم الذي يحيطه. ومع
ذلك لا يمكن أن تزعم وأنت مطمئن تماماً، أن كتابة أنسي كانت في غياب أية رقابة
يمارسها العقل، لا يمكن أن تزعم تماماً، أنها كانت خارج كل اهتمام جمالي، الأرجح
أنها خارج كل اهتمام أخلاقي بدرجة واسعة، هذا هو ما جعل شعر أنسي يدخل السريالية
من نافذة ويخرج عليها من نافذة أخرى. آه، يقول تروتسكي في ما يخص الفن، نحن كلنا
فوضويون، كلنا فوضويون، من منا يرث كراهية ستالين، ولا يرث محبة تروتسكي. لعله
أنسي.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">خطوات الزمن الفارقة
بين أندريه بروتون وأنسي استطاعت أن تجعل صورة تروتسكي تشحب بعض الشيء. استطاعت أن
تصنعها تحت شجرة للبكاء والنوم، ولكنها لم تستطع أن تضع الشعر في متناول الجميع
بدلاً من احتكار النخبة، وكذا لم تستطع أن تضع الشعر في متناول النخبة بدلاً من
احتكار الجميع. هل ستحاول مثلي أن تتخيل صفوف البوتيكات أو السوبر ماركات في شارع
الحمرا، أن تتخيل دار النهار أو المكتبة العصرية، أن تتخيل زوجتك أو أباك، أن
تتخيل لبنان كله. لبنان المركنتيلي المشوه أحياناً، الناصع أحياناً. إذا حاولت
مثلي، ستحب أن تقرأ أنسي، ستحب أن تكتب عنه، ستحب أن تتذكر أنه لما بدأ أنسي
بأبحاث طويلة عن الموسيقى، كتبها وهو في البكالوريا، ونشرها في مجلة «الأديب» لصاحبها
ألبير أديب. ولما كتب قصصاً نشرها في مجلة «الحكمة» التي كان يرأس تحريرها فؤاد
كنعان صاحب الكتب الفارقة: «قرف»، «كأن لم يكن»، «على أنهار بابل»، «أولاً وآخراً
وبين بين»، «مديرية كان وأخواتها»، والذي في مصر لا يعرفه أخيارنا، ولم يسمع باسمه
أشرارنا. مصر ذات التبلات التي ذبلت أو تكاد تذبل وهي مغلقة على ذاتها.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">تنبأ السيد فؤاد
حداد، وهو غير الشاعر فؤاد حداد، تنبأ للكاتب العصبي أنسي الحاج بخير سيجنيه ذات
يوم. كان هذيان أنسي ملجوماً وغير ملجوم، وكانت قصيدته عند البعض تشبه الحكاية،
تشبه نشيد الإنشاد، هو يسميه نشيد الأناشيد، كانت قصيدته لا تتساهل ولا تقدم
تنازلات أمام رغبات القراء، تتعمد اللامبالاة، وتحرث القلق والعبث، وتفيض بالحيل،
حتى إن الخلاص كان حيلة. يرصد السريالي الآخر، المجنون الآخر، الألثغ كطفل، البريء
كطفل. يرصد شوقي أبو شقرا زميله الذي شاركه مرة في كتابة قصائد «أين كنت يا سيدي
في الحرب». يرصد شوقي لغة «لن» المليئة بالمرض والهذيان، والفكاهة القاحلة،
واللذائذ المبعثرة والذكريات الجريئة. قصيدة أنسي تعلمت من نفسها ألا تعرف الميوعة.
الميوعة التي أخطر آفات قصيدة النثر. فالذات عند أنسي ليست مائعة، على رغم أنها
بئر بلا قرار، والعالم ليس مائعاً على رغم غموضه. رفض قصيدة أنسي للميوعة يتعزز
برفض آخر لبدوية أو رعوية ظهرت عند آخرين، ورفض ثالث لتنسك صوفي مهما كان الشعور
بالإثم حارقاً وصرفاً. بدأ أنسى في أكل الخبز الجاف، مثل أكله لثمرة اليقين
المطلق، لثمرة الفرح. وكان وهو يقضم يحس وكأنه يصل إلى نبضة الكائن. نبضة الكائن
في العضلة ذاتها، في الطريق ذاتها، طريق المخلص، الذي يسمح للإنسان فقط أن يحيي
مأساة العالم، وسيسمح له أيضاً بإمكان الحياة وخلق الشعر، وكأن أنسي، وهو يخرج من
نفسه ويدخل العالم، يدخل كواقعي، ولكن كواقعي من قماشة الواقعية الصوفية، كأنه
يقدم فكراً - واقعاً في عجينته الأولى، في حالته الخام.</span></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;">
<span lang="AR-SA" style="font-size: 14pt;">هل استطاع شعر أنسي
في أطواره المختلفة أن يتعرف المرأة ذاتها، أم وضعها داخل إطاره، تحت آلته، بحيث
تشبه كل شيء، تشمل كل شيء، تحيط بكل شيء، وتكون بؤرة كل شيء، وما لا تستطيعه أبداً
هو أن تكون ذاتها؟ محيت المرأة ليتأكد الحب، خسارة فادحة، وربح فادح. أراد أن يوزع
جسم المرأة على العالم، فلما لم يستطع ذلك، رغب في أن يفجره لتتكون من الشظايا،
تلك المرأة الكون، تلك المرأة العالم، مع العلم أن مرجعية أنسي تستند إلى قوى هدم
العالم، إلى اللاوعي الواعي بشعوذته وأحلامه، ولا منطقيته، وعلى النقيض من رفيقه
الماغوط، الذي حملت عبارته كل الجينات الدالة على أصل، على ثقافة أنتجها هذا
الأصل، على هوية، كان أنسي ينتصر بغياب مرجعيته على سلطة الهوية واستبدادها، وكان
شعره بالتالي يقترب من حافة الهاوية، يقترب من أن يكون بغير أصل، يقترب من الشعر،
من هذا الشعر. تخيلت مرة، وقد أوشك كتابه الأول أن يبلغ من العمر نصف القرن، تخيلت
أنني أقابل أنسي وأحاوره، ولكنه أجاب على كل أسئلتي بإجابة واحدة، سألته: كيف ترى
حرية البالغين، لماذا تنتشر في كل الأرض جثث قصيدة النثر، لماذا انحنى رأسك وأنت
تنظر إلى أيامنا، وأنت تعبرها، وأنت تنظر خلفك، كانت إجابة أنسي الوحيدة هكذا،
يزوم ويغمغم ويصمت، يزوم ويغمغم ويصمت.</span><span dir="LTR" style="font-size: 14pt;"></span></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-33731435.post-24821488956589672132011-02-03T03:40:00.001+02:002011-02-03T03:44:20.758+02:00مصر.. حرة<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHp85qYPSLx5e8eNqihgY7vthFG3y7bf2cU0PtLb3fksEZQPUAU8pz030xmhrmWadD6RBO1RiWmKyIPPX5T8ouu_r5AGYuVR90MlOrL1VUwhF8UlKPgJFhmvuj7g-RqfpsgGK8sA/s1600/168302_104730446270740_103622369714881_27097_3710261_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="223" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHp85qYPSLx5e8eNqihgY7vthFG3y7bf2cU0PtLb3fksEZQPUAU8pz030xmhrmWadD6RBO1RiWmKyIPPX5T8ouu_r5AGYuVR90MlOrL1VUwhF8UlKPgJFhmvuj7g-RqfpsgGK8sA/s400/168302_104730446270740_103622369714881_27097_3710261_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitkWZe_Bq1BPVfkB6NPLrUXTorkt0tjkja4koDB5UhwsKNHhSoprhlxVunW6-1Hut6NTAVfrQ5WIRIqC2y3ubV48FLsiw_DpcKUYrQenfLkWVA5UssbQSCMzEOeQivzZEsy_rQeg/s1600/168639_494200452851_633727851_6241831_6272424_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitkWZe_Bq1BPVfkB6NPLrUXTorkt0tjkja4koDB5UhwsKNHhSoprhlxVunW6-1Hut6NTAVfrQ5WIRIqC2y3ubV48FLsiw_DpcKUYrQenfLkWVA5UssbQSCMzEOeQivzZEsy_rQeg/s400/168639_494200452851_633727851_6241831_6272424_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhae2BrJRRAWizVyrmOFqzTVxl1PiBt-iSVDa8ktjry3X-VwPKCaHzX2tRESyoW-0M04mcUjPFaTBYVqmQrsOkBiuFmTY9yxwweXLnBMK9nmUO-dRo6FYhNyoJzNyHGOQo6B4xUqg/s1600/179246_123842271021327_122752104463677_171528_3089596_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhae2BrJRRAWizVyrmOFqzTVxl1PiBt-iSVDa8ktjry3X-VwPKCaHzX2tRESyoW-0M04mcUjPFaTBYVqmQrsOkBiuFmTY9yxwweXLnBMK9nmUO-dRo6FYhNyoJzNyHGOQo6B4xUqg/s400/179246_123842271021327_122752104463677_171528_3089596_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic6hUKhtQBDKjXDFaO6NeQD3122agzv8WPZAYb8tirEaGE9yiWGtYGG6KwPPcJfelrCSQDmchpnD8dFl8aUpueC6eRInWhZxuzyCNvwDzd-9Gkt0xOZuVm91dYuaRIQhXZhwgKsA/s1600/179246_123842281021326_122752104463677_171531_3802339_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="275" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic6hUKhtQBDKjXDFaO6NeQD3122agzv8WPZAYb8tirEaGE9yiWGtYGG6KwPPcJfelrCSQDmchpnD8dFl8aUpueC6eRInWhZxuzyCNvwDzd-9Gkt0xOZuVm91dYuaRIQhXZhwgKsA/s400/179246_123842281021326_122752104463677_171531_3802339_n.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCS8IFDJTXFBlleUM7u5M9av4cvipDCpRmp062PF_JiYk3j-PTyM5XUruI22-mlSoDzOAnFEJUW-ve0dMXWQJnYPyzkDZlebZAOOyPpqvl6CIyvX4ltSubb-XxcEdPhFgVdj5hcw/s1600/179246_123842277687993_122752104463677_171530_926682_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCS8IFDJTXFBlleUM7u5M9av4cvipDCpRmp062PF_JiYk3j-PTyM5XUruI22-mlSoDzOAnFEJUW-ve0dMXWQJnYPyzkDZlebZAOOyPpqvl6CIyvX4ltSubb-XxcEdPhFgVdj5hcw/s400/179246_123842277687993_122752104463677_171530_926682_n.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1SzhLViShZ4si31m2EB0Ul8tYVxSuXw_w4vZ-BZAY9VQaFWAXErmUKbIDv1WFr_jKM7z0w1NYqWlWmPH4xRgpuBCimLn95qir3hKE1ajb4U8MgQDc11QPepyzkjz3tefQbcygsg/s1600/110125154655___02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1SzhLViShZ4si31m2EB0Ul8tYVxSuXw_w4vZ-BZAY9VQaFWAXErmUKbIDv1WFr_jKM7z0w1NYqWlWmPH4xRgpuBCimLn95qir3hKE1ajb4U8MgQDc11QPepyzkjz3tefQbcygsg/s400/110125154655___02.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ENw1A5_eHcXw-Z4aJ4mOvp1vA1ULED3eJ7ii0J6_woktc5vjAri49qWsP2e2bhJSdXtI-Z7cC-3JLnunDizI8IdbwgZSsUTa2TMwYlUpj9TvZfPBRksd7rN7sC7DOcFIR0YOog/s1600/110126085408_03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4ENw1A5_eHcXw-Z4aJ4mOvp1vA1ULED3eJ7ii0J6_woktc5vjAri49qWsP2e2bhJSdXtI-Z7cC-3JLnunDizI8IdbwgZSsUTa2TMwYlUpj9TvZfPBRksd7rN7sC7DOcFIR0YOog/s400/110126085408_03.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIALXuI9HtfY7OtBzpN5D5Aj32TUuk-fmMA9I7d9xLlmXljhf5D-7dUFB4MO546LZ8aNM1CB-phxGOUn5kdeoqKFaDKdYwa5DdAyCagykIuNunNGOLP7Y2S0wAEyhYON_lquAZlg/s1600/110125154658___03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIALXuI9HtfY7OtBzpN5D5Aj32TUuk-fmMA9I7d9xLlmXljhf5D-7dUFB4MO546LZ8aNM1CB-phxGOUn5kdeoqKFaDKdYwa5DdAyCagykIuNunNGOLP7Y2S0wAEyhYON_lquAZlg/s400/110125154658___03.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE08esuoJJYB2eieIBpsmOaHiXo-vtPujh8EhyphenhyphenVfAD-QZ8aGWaOqhk515WwsvrVxUkGB12etaOpOJCGwqRHEkwmHUPPPTtWKK5MC126ZQSz3mXXfJgZleOnE7Rwb-u6hy3w2DuWQ/s1600/110126085416_07.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE08esuoJJYB2eieIBpsmOaHiXo-vtPujh8EhyphenhyphenVfAD-QZ8aGWaOqhk515WwsvrVxUkGB12etaOpOJCGwqRHEkwmHUPPPTtWKK5MC126ZQSz3mXXfJgZleOnE7Rwb-u6hy3w2DuWQ/s400/110126085416_07.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">الشعب يريد إسقاط النظام</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><b> </b><b>الشعب يريد إسقاط الرئيس.. ومحاكمته</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br /></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">الشعب يريد</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;"><br /></span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-large;">وهذا.. كاف جدا</span></b></div>مَلَكةhttp://www.blogger.com/profile/13369999986111927653noreply@blogger.com4